Odón de Poznań (c. 1149-20 de abril de 1194), también conocido como Odón de Gran Polonia y de Mieszkowic (en polaco: Odon poznański, wielkopolski, Mieszkowic) fue duque de Gran Polonia y Poznań durante 1177/79-1182, y duque de Kalisz durante 1193-1194. Fue el hijo mayor de Miecislao III el Viejo, duque de Gran Polonia y desde 1173 Gran Duque de Polonia, con su primera esposa Isabel, hija del rey Béla II de Hungría.
Matrimonio y descendencia
Alrededor de 1184[1] Odón se casó con Viacheslava (†después de 1200), hija de Yaroslav Osmomisl, príncipe de Halych.[2][3][4][5] Tuvieron tres hijos:
- Vladislao Odonic (c. 1190–5 de junio de 1239)
- Ryksa (c. 1191–18 de noviembre de 1238)
- Euphrosyna (c. 1192/94–23 de agosto de 1235); casada hacia 1225 con Swantopolk II, duque de Pomerania.
Dado que Vladislao era demasiado joven para reinar, Odón entregó la regencia de su ducado del sur de la Gran Polonia a su medio hermano, Vladislao III Piernas Largas, mientras que Miesko III reclamaba el ducado de Kalisz.
Referencias
Bibliografía
- J. Wyrozumski, Dzieje Polski piastowskiej, Cracovia 1999.
- W. Dworzaczek, Genealogia, Warsaw 1959, tabl. 31; J. Wyrozumski, Dzieje Polski piastowskiej, Cracovia 1999.



